آیینه عبرت یا اغراق رسانهای؟ | فرهیختگان: روحانی ناآگاه و مغرض است
رویداد۲۴| رسانههای منتقد دولت سابق، همچون فرهیختگان، در تحلیلهای اخیر خود حسن روحانی و برجام را هدف گرفتهاند. اما بررسی واقعیتها نشان میدهد بسیاری از این انتقادها سادهانگارانه و جانبدارانه است و فشارها و محدودیتهای بینالمللی ایران را نادیده میگیرد.
نهادهای امنیتی و اقتصاد؛ ضرورت یا مانع؟
روحانی در سخنان اخیر خود به دخالت برخی نهادهای امنیتی در عرصه اقتصادی اشاره کرد و آن را مانعی برای توسعه کشور دانست. او تأکید داشت که این نهادها بهرغم نقش کلیدی در حفظ ثبات، گاهی با ورود گسترده در پروژههای اقتصادی، فضا را برای رقابت بخش خصوصی محدود کردهاند. به عبارت دیگر، رئیسجمهور پیشین این نکته را متذکر شد که اقتصاد باید بر اساس قواعد بازار و شفافیت اداره شود و دخالتهای امنیتی به عنوان مانع جدی تلقی میشود.
در واکنش، روزنامه فرهیختگان با لحنی انتقادی نوشت که روحانی ناآگاه یا مغرض است و واقعیتها را نادیده میگیرد. این رسانه تأکید کرد که حضور نهادهای امنیتی در پروژههای انرژی، زیرساخت و حملونقل، نه از سر انتخاب سیاسی بلکه از سر ضرورت و شرایط تحریم بوده و کشور را از بحران اقتصادی و توقف پروژههای حیاتی نجات داده است. به نوشته فرهیختگان، انتقاد روحانی به این حضور «پیام ضعف به دشمنان» و «آسیب به منافع ملی» است.
فرهیختگان نوشته: «انتقاد روحانی مبنی بر مانع بودن حضور نهادهای امنیتی در اقتصاد، در عمل نادیده گرفتن واقعیتها و ضرورتهای کشور است. امنیت و دفاع، سرمایهای ملی است که بستر توسعه پایدار را فراهم میکند.»
برجام و اسنپبک؛ سادهانگاری یا واقعیت؟
فرهیختگان همچنین به برجام و ماجرای اسنپبک اشاره کرده و روحانی را متهم به سادهانگاری کرده است. اما نگاهی دقیق به وقایع نشان میدهد که تصمیمات آمریکا و اروپا محدودیتها و فشارهای شدیدی را بر ایران تحمیل کرده بود. این روزنامه اصولگرا نوشته: «حسن روحانی حتی ادامه حیات برجام را به گرفتن بهانه برای شروع جنگ ۱۲ روزه نیز ربط داد، در حالی که شروع جنگ با ترور فرماندهان نظامی و هستهای ما بود، نه صرفاً حمله به تأسیسات هستهای.»
کارنامه اقتصادی؛ واقعیتها نادیده گرفته شده است
یکی دیگر از محورهای انتقاد فرهیختگان، کارنامه اقتصادی دولت روحانی است. با این حال، تحلیل این رسانه جنبههایی از فشارهای بینالمللی و داخلی را نادیده میگیرد و مینویسد: «دوره ریاست روحانی در قوه مجریه در دهه ۹۰، دوره عقبگرد و پسرفت کشور است. رشد اقتصادی صفر در یک دهه، منفی شدن نرخ سرمایهگذاری، تورمهای بالای ۴۰ درصدی، افزایش فقر مطلق و کاهش درآمد سرانه، تنها بخشی از واقعیتهای تلخ این دوره است.»
این در حالی است که تحریمها و فشارهای بینالمللی محدودیتهای قابل توجهی برای دولت ایجاد کرده و امکان بهرهبرداری از ظرفیتهای اقتصادی کشور را محدود کرده بود.
خوشبینی افراطی به غرب؛ دیدگاهی از جنس واقعیت یا خطا؟
فرهیختگان بارها حسن روحانی را به خوشبینی افراطی به اروپا و آمریکا متهم کرده است، اما روحانی با توجه به فشارهای خارجی و خطرات منطقهای، تلاش داشت از راه دیپلماسی و گفتوگو، منافع ملی ایران را حفظ کند. فرهیختگان نوشته: «آقای روحانی، ما در این دنیا مورد حمله دشمنی قرار گرفتهایم که مشکلش با ما جغرافیا و حیات ایران است. این «تخاصم غیرضرور» نیست؛ این جنگ وجودی است.»
تحلیلهای اخیر فرهیختگان، با تمرکز بر نقاط ضعف و نادیده گرفتن محدودیتها و فشارهای بینالمللی، تصویری یکطرفه از عملکرد حسن روحانی ارائه میدهد. واقعیتها، اما نشان میدهد حضور نهادهای امنیتی در اقتصاد، تلاش برای حفظ دستاوردهای برجام، و مدیریت فشارهای خارجی، اقداماتی ضروری و مبتنی بر واقعیتهای ملی بوده است. استفاده از این تجربهها میتواند به عنوان «آیینه عبرت» برای اصلاح و تقویت سیاستهای آینده کشور مفید باشد، نه وسیلهای برای تخریب یک دولت پیشین.
توهم کودن و بی وطنی 
